Artrogrypoza - Arthrogryposis multiplex congenita (AMC) - to bardzo rzadka choroba mająca swoje źródło w nieprawidłowym rozwoju płodu w okresie między 8 a 11 tygodniem życia, polegająca na występowaniu wrodzonych, wielostawowych przykurczy. Zwana jest też wrodzoną sztywnością stawów. W przypadku artrogrypozy jej widocznymi objawami są nienaturalnie wykrzywione stawy, a głównie skrzywienia stawów kończyn górnych i dolnych oraz ograniczona zdolność poruszania. Leczenie polega na osiągnięciu jak najlepszej sprawności ruchowej dziecka. Podczas leczenia dziecka z artrogrypozą wykorzystuje się terapię metodą Vojty polegającą na wzbudzaniu mięśni, gimnastykę korekcyjną, pomoce ortopedyczne, jak szyny i wsporniki, a gdy kończyny są bardzo zdeformowane i uniemożliwiają dziecku poruszanie się - zabiegi chirurgiczne. Artrogrypozę dzieli się biorąc pod uwagę stopień jej zaawansowania na 3 typy. W przypadku najczęściej rozpowszechnionej odmiany tej choroby dotknięte są tylko stawy kończyn bez jakichkolwiek dodatkowych zaburzeń narządów ruchu. W takim przypadku rozwój umysłowy i narządów zmysłów przebiega bez zakłóceń. To, jaką formę przybierze upośledzenie ruchowe i w jakim stopniu będzie miało wpływ na samodzielne funkcjonowanie dziecka zależy również od tego, kiedy choroba zostanie rozpoznana i zdiagnozowana oraz od tego, jak wcześnie dotknięte nią dziecko poddane zostanie fachowej opiece lekarskiej i terapeutycznej. Najważniejszym celem terapii jest osiągnięcie jak najlepszej sprawności ruchowej, dlatego walory anatomiczno-estetyczne odgrywają tu zdecydowanie mniejszą rolę. Na tym etapie należy postarać się umożliwić dziecku możliwie jak najlepszą sprawność ruchową, aby zapewnić mu odpowiedni rozwój w czasie dorastania. Należy skupić się zwłaszcza na umożliwieniu dziecku przybrania pionowej postawy ciała i nauce chodzenia wraz z wiekiem, o ile stopień wykształcenia się schorzenia daje taką możliwość. Podstawą każdego rodzaju terapii musi być założenie, że dziecko należy wychować w pełnym zdrowiu psychicznym. Zbyt intensywna terapia jest tak samo szkodliwa jak jej niedobór lub brak.

Sposoby leczenia?

Terapia metodą Vojty: W ostatnim czasie metoda ta zyskała szczególne na znaczeniu z uwagi na jej efekty. Ma ona na celu poprawę aktywności ruchowej stawów poprzez wzbudzanie mięśni.
Pomoce ortopedyczne: Mimo wszelkich metod gimnastyki korekcyjnej nie zawsze jednak udaje się, stworzyć choremu dziecku warunki ruchowe, aby mogło samodzielnie chodzić. Wówczas należy podjąć dodatkowe środki, pomocne w osiąganiu tego celu. Chodzi tu nie tylko o ortopedyczne środki pomocnicze takie jak kortezy, szyny lub wsporniki, ale także i niezbędne operacje, które mają na celu korektę zdeformowanych kończyn do takiego stopnia, aby umożliwić dziecku ich skuteczność przy poruszaniu się.

Z uwagi na rzadkie występowanie artrogrypozy stan wiedzy na temat jej wykrywania i leczenia (a w szczególności w Polsce) nie jest wystarczający. Prowadzi to często do zbyt późnego rozpoczęcia właściwej terapii i odpowiedniego leczenia a czasem nawet do bezskutecznych pod względem przywracania sprawności jedynie tylko kosmetycznych zabiegów chirurgicznych, podczas których dziecko narażane jest na niepotrzebne cierpienie, które i tak nie daje żadnych rezultatów. Często pozostaje to tylko kwestią szczęśliwego przypadku, że dziecko chore na artrogrypozę w odpowiednim czasie trafi pod właściwą fachową opiekę lekarską.